tràca 1 , nf: (sa t. = satràca) Definizione genia de sonàgia chi si ponet a su bestiàmene (brebè, baca) fatu a base retangulare, de metallu grogo (no própriu brunzu) e de diferentes mannàrias Sinonimi e contrari tràcala Terminologia scientifica snl.

«« Cerca di nuovo